Robin van de Graaf
Samenwerken gaat verder dan alleen procesafspraken vastleggen
De inrichting van de inkooporganisatie en de invulling van de rol van inkoopadviseur is bij iedere organisatie altijd net weer anders. En toch kom ik bij elke opdracht dezelfde uitdaging tegen:
Hoe zorg ik voor een goede samenwerking?
Als inkoopadviseur geef ik advies en ben ik niet de uiteindelijk belanghebbende. Daarom vind ik het zo belangrijk om de organisatie mezelf eigen te maken. Want op die manier leer ik de belangen beter kennen en kan ik beter samenwerken met mensen in een projectgroep: de belanghebbenden.
Hoe ik dat doe?
Ik ben in de basis een jurist en ik houd ervan om zaken concreet te maken. Standaard heb ik dan ook oog voor procesafspraken. En bespreek ik met de leden van de projectgroep:
Wat mogen jullie van mij verwachten?
Wat verwacht ik van jullie?
Hoe kunnen we hier samen een duidelijk invulling aan geven?
Maar eigenlijk doe ik veel op gevoel.
Ik probeer namelijk te achterhalen wat de projectleden, het liefst intrinsiek, motiveert als het gaat om de specifieke inkoopopdracht.
Dus vraag ik waar iemand vrolijk van wordt én waar zijn/haar allergie zit. Dat doe ik bijvoorbeeld door te vragen: “Hoe wil je niet of juist wel aangesproken worden? En wat vind je nou bloedirritant in een samenwerking?”
Het zijn wellicht basale en vanzelfsprekende zaken om te bespreken.
En toch gebeurt het niet standaard dat dit soort persoonlijke zaken worden uitgesproken.
Jammer, want ik merk dat door dit soort zaken hardop uit te spreken een positieve impact op de samenwerking heeft en door iedereen als prettig wordt ervaren.
